Populaire managementstijlen – de benadering van Lewin-Lipitt-White & Reddin

Mensen die taken uitvoeren die verband houden met managementfuncties in een bedrijf gebruiken methoden om mensen te superviseren. Managementstijlen variëren afhankelijk van ervaring, de predisposities van werknemers of de kenmerken van het bedrijf. Ze zijn geen vaste waarde, en naarmate de situatie verandert, moeten ze worden aangepast aan nieuwe omstandigheden. Tot nu toe zijn er minstens een dozijn stijlen van personeelsmanagement onderscheiden. Wetenschappers die dit onderwerp bestuderen, hebben ook veel lijsten van subtypes en managementmodellen ontwikkeld, die in moderne bedrijven worden gebruikt. We willen de meest prominente bespreken en suggereren welke stijl zich aan welke omstandigheden aanpast.

Managementstijlen. Inhoudsopgave:

• Managementstijlen in een bedrijf – wat zijn ze?
• 3 managementstijlen volgens Lewin, Lipitt en White
• 4 managementstijlen volgens Reddin’s box
• Welke managementstijl is de beste?
• Hedendaagse leiderschapsstijlen. Hoe ziet het eruit bij grote bedrijven?

Managementstijlen in een bedrijf – wat zijn ze?

Managementstijl kan worden gedefinieerd als een systeem waarvan het primaire doel is om een efficiënte en effectieve coördinatie van taken in het bedrijf te behouden. Een goed beheerd team zou gemotiveerd moeten zijn om te werken, effectief in hun acties en goed georganiseerd in het uitvoeren van hun taken. Het overkoepelende doel van management is het bereiken van doelen, en in de context van het bedrijf, het maken van winst.

Managementstijlen worden geïmplementeerd om de efficiëntie van het gebruik van middelen in het bedrijf te verhogen en om gewenste doelen sneller te bereiken. Afhankelijk van de specifieke wetenschappelijke benadering, benadrukken verschillende managementstijlen verschillende aspecten van managementtechnieken. De evaluatie van hun effectiviteit verschilt ook, zodat in sommige gevallen één stijl kan falen, terwijl deze in andere omstandigheden effectief zal blijken te zijn.

3 managementstijlen volgens Lewin, Lipitt en White

Ze zijn gebaseerd op het aspect van taakuitvoering door de manager. Daarom zijn ze niets anders dan een specificatie van de aard van managementactiviteiten in het bedrijf.

Onderzoekers hebben drie basisstijlen van management onderscheiden, die de basis vormden voor de ontwikkeling van nieuwe managementtechnieken, aangepast aan de huidige realiteit. De conclusies van Lewin, Lipitt en White hebben betrekking op de afbakening van drie basisgroepen van managementkenmerken.

Dit zijn de volgende managementstijlen:

1. Democratische stijl

De manager stelt de kaders voor de uitvoering van het project; het is echter aan de werknemers zelf om de methode en techniek voor het bereiken van het doel te bepalen. De werknemers beslissen ook hoe ze specifieke taken aan specifieke mensen toewijzen.

De manager-democraat bemoeit zich niet met het werk van het team, tenzij dat nodig is. Het is een managementstijl die gebaseerd is op aanzienlijke vertrouwen en veel vrijwilligheid in het werk.

2. Liberale stijl (niet-inmenging)

De manager neemt niet deel aan het werk van het team, laat volledige flexibiliteit aan de werknemers over hoe ze gegeven taken moeten uitvoeren. De manager-liberale bemoeit zich niet tijdens het proces van uitvoering van activiteiten, maar raakt alleen aan het eind betrokken, door opmerkingen te geven aan individuele werknemers.

Dit is een stijl waarin de manager bewust afstand doet van deelname en nabijheid tot het team.

3. Autocratische stijl

De manager wijst persoonlijk specifieke taken toe aan individuele medewerkers. Hij bepaalt ook hoe het werk moet worden uitgevoerd, met welke technieken, en in hoeverre werknemers het algemene doel van het werk kennen.

Het komt vaak voor dat werknemers die taken uitvoeren in deze managementstijl de globale doelstellingen van het team niet leren kennen – ze richten zich alleen op het uitvoeren van gepersonaliseerde, individueel toegewezen taken.

4 managementstijlen volgens Reddin’s box

J.W. Reddin ontwikkelde de klassieke theorie van Blake en Mouton, waarbij hij een nieuwe classificatie van managementstijlen onderscheidde. Hij verwees naar zijn creatie als een box, waarin de auteur drie dimensies gebruikte: taken, mensen en effectiviteit van de uitvoering van managementtaken.

In Reddin’s classificatie zijn er 4 managementstijlen, geplaatst in het midden van de box. Ze verwijzen naar de kernwaarden en zijn niet gericht op de effectiviteit van het uitvoeren van de taken van het personeel. Elk van deze stijlen heeft een tegenhanger met lagere of hogere effectiviteit.

Hier zijn de managementstijlen in de Reddin box:

1. Sociaal (vriendelijk, vriendelijk)

Dit is een liberale stijl die zich richt op de menselijke aspecten in plaats van het voltooien van taken “tegen elke prijs.” Een manager die de sociale stijl van Reddin volgt, wordt gekenmerkt door openheid naar werknemers, het opbouwen van een goede relatie met het personeel en het vermogen om crises te voorkomen.

2. Zelfopofferend (gefocust, ijverig)

Een autocratische stijl die zich richt op bazige methoden van het managen van werknemers. De manager wordt geleid door het principe van geschiktheid, volgens welke hij of zij mensen toewijst om specifieke taken uit te voeren.

3. Geïntegreerd (holistisch, compleet)

Het is een benadering die de kenmerken heeft van een pragmatische stijl, zowel gericht op werknemers als op taken. De manager gebruikt groepsadvies, maar neemt beslissingen onafhankelijk en op basis van het principe van geschiktheid.

4. Scheidend (afzonderlijk, geïsoleerd)

Een passieve stijl die zich onderscheidt door weinig nadruk op mensen en taken. De manager wordt gekenmerkt door een rationele benadering en is niet gericht op direct contact met een groep werknemers.

Welke managementstijl is de beste?

Het is onmogelijk om één universeel beste managementstijl te isoleren. Het is goed om verschillende stijlen te gebruiken, afhankelijk van de situatie.

Nieuwe ondernemers zouden aanvankelijk autoritaire leiderschapsstijlen moeten gebruiken vanwege het kleine aantal werknemers in de eerste fase van het bestaan van het bedrijf. Na verloop van tijd verandert de autocratische stijl in een democratische stijl door de intensieve groei van het bedrijf, het opbouwen van een permanente structuur en het uitbreiden van het personeel.

De autocratische stijl vereist een onbuigzame persoonlijkheid van de manager, dus in sommige situaties is het moeilijk te implementeren. In de meeste gevallen is een goede oplossing om een democratische of liberale leiderschapsstijl toe te passen – de manager wordt dan een facilitator, een persoon die superviseert, in plaats van een uitvoerder die direct betrokken is bij het werk van het team.

Hedendaagse leiderschapsstijlen. Hoe ziet het eruit bij grote bedrijven zoals Google?

Laszlo Bock, een prominente activist van Google, ooit verantwoordelijk voor de human resources afdeling van de Amerikaanse onderneming, presenteerde in zijn publicatie de kenmerken van de managementstijl die groot succes heeft gebracht aan Google.

Het blijkt dat de juiste inrichting van kantoorruimte of het organiseren van speciale recreatiegebieden voor werknemers niet genoeg is. Volgens de auteur is het noodzakelijk om “hiërarchisch denken” te verlaten, ten gunste van “meer vrijheid voor werknemers”.

De benadering van Bock is extreem liberaal. Het adviseert supervisors om werknemers niet te straffen of te belonen. De moderne managementstrategie volgens Google richt zich ook op waarden, moraliteit, en het vermogen van elke werknemer om zijn of haar mening te articuleren.

Het wereldmerk Microsoft daarentegen benadrukt “positief management” aspecten als het gaat om leiderschapsstijlen. Satya Nadella, CEO van Microsoft, presenteerde drie pijlers waarop de managementstijl van de auteur in het bedrijf is gebaseerd. Dit zijn transparantie, energie en onvoorwaardelijk succes.

Wil je in contact blijven met onze inhoud? Sluit je aan bij onze Facebook-gemeenschap